niedziela, 14 lutego 2016

Depresja – na przykładzie depresji endogennej





Jak wiadomo, depresja może dotknąć każdego bez względu na pozycję zawodową, pozycję społeczną, wykształcenie, płeć.
Depresją, która z pewnością nie obejdzie się bez farmakoterapii jest depresja endogenna, która nazywana jest dużą (ciężką) depresją uwarunkowaną biologicznie. A to oznacza, że jej przyczyny nie są do końca poznane.


Aby zrozumieć co dzieje się w mózgu osoby chorej na depresję endogenną, należy wiedzieć, że w wyniku zaburzeń w produkcji neuroprzekaźników (serotoniny i noradrenaliny) dochodzi do rozwoju choroby.
Farmakoterapia jest niezbędna, aby poprawić neuroprzekaźnictwo serotoninowe i noradrenalgiczne w mózgu. 

Objawy w depresji endogennej to: obniżenie podstawowego nastroju, a dominującym jest smutek i przygnębienie, niemożność przeżywania uczucia radości czy zadowolenia. W miejsce smutku czasami może pojawić się zobojętnienie. Charakterystyczne w tej chorobie jest także obniżenie napędu psychoruchowego. Ponadto, często pojawia się ból głowy, ból karku, brak apetytu, spadek masy ciała, zaparcia. 

Statystyki mówią, że po 50 roku życia znacznie zwiększa się ryzyko zachorowania na depresję, zarówno wśród kobiet jak i mężczyzn. A wielu chorych musi być