czwartek, 22 września 2016

Depresja z wyczerpania




W niniejszym opracowaniu opiszemy czym się charakteryzuje depresja z wyczerpania. Należy zaznaczyć, że ten rodzaj depresji został po raz pierwszy opisany przez psychiatrów w XIX wieku m.in. przez Kraepelina (1889).Natomiast kryteria diagnostyczne dokładnie opisał Kielholtz w 1957r. Choć jest to jednostka chorobowa stosunkowo mało znana szerszemu odbiorcy, z pewnością warto o niej napisać.

Skąd nazwa depresja z wyczerpania? Lekarze psychiatrzy jako przyczynę wskazują przewlekłe obciążenia emocjonalne. A zatem mogą to być m.in.: niepowodzenia i konflikty w pracy zawodowej, w pożyciu małżeńskim, trudności w wychowywaniu dzieci, przewlekły stres.

Nie bez znaczenia są także szczególne cechy osobowościowe jednostki np. nadmiernie wrażliwy system nerwowy, skłonność do martwienia się z powodu nawet błahych spraw. Wymienione cechy szczególnie przypisuje się kobietom, zaś u mężczyzn dominują: perfekcjonizm, wygórowane ambicje przy czym cele, które sobie stawiają nierzadko przekraczają ich możliwości emocjonalne.

W depresji z wyczerpania wyróżnia się trzy fazy: pierwszą - ze wzmożoną nadwrażliwością i poczuciem niewydolności, drugą – fazę psychosomatyczną oraz trzecią – z właściwą depresją. Osoba, która zauważy u siebie ww. niepokojące objawy winna udać się do lekarza psychiatry.