Skąd nazwa depresja z wyczerpania? Lekarze psychiatrzy jako
przyczynę wskazują przewlekłe obciążenia emocjonalne. A zatem mogą to być
m.in.: niepowodzenia i konflikty w pracy zawodowej, w pożyciu małżeńskim,
trudności w wychowywaniu dzieci, przewlekły stres.
Nie bez znaczenia są także szczególne cechy osobowościowe
jednostki np. nadmiernie wrażliwy system nerwowy, skłonność do martwienia się z
powodu nawet błahych spraw. Wymienione cechy szczególnie przypisuje się
kobietom, zaś u mężczyzn dominują: perfekcjonizm, wygórowane ambicje przy czym
cele, które sobie stawiają nierzadko przekraczają ich możliwości emocjonalne.
W depresji z wyczerpania wyróżnia się trzy fazy: pierwszą -
ze wzmożoną nadwrażliwością i poczuciem niewydolności, drugą – fazę
psychosomatyczną oraz trzecią – z właściwą depresją. Osoba, która zauważy u
siebie ww. niepokojące objawy winna udać się do lekarza psychiatry.