Depresja reaktywna pojawia się w życiu pacjenta jako reakcja
na trudne, traumatyczne, przykre doświadczenie życiowe. Występuje także pod inną
nazwą – jako depresja egzogenna. Wydarzeniem trudnym lub traumatycznym może być
utrata kogoś lub czegoś, toteż często diagnozuje się tego typu depresję u osób,
które straciły bliską osobę i przeżywają żałobę.
Choć jest dużo prostsza zarówno do zdiagnozowania jak i
wyleczenia niż depresja endogenna, to nie można jej lekceważyć.
Czynnikiem wyzwalającym depresję reaktywną mogą być okresy
kryzysu gospodarczego. Ktoś to wcześniej radził sobie świetnie i miał dobrą
posadę, nagle staje się bezrobotnym, stąd już krok do depresji w wyniku utraty
poczucia bezpieczeństwa ekonomicznego.
Do trudnych doświadczeń, które mogą wyzwolić wymienioną
depresję, należą także: rozwód, choroba, wypadek. W każdym z wymienionych
zdarzeń coś tracimy: żonę/męża, dobre zdrowie, dobrostan psychiczny i fizyczny.
Depresję reaktywną leczy się przy pomocy psychoterapii,
jeśli jednak ta metoda zawodzi, stosuje się także farmakoterapię. Rokowania są
dobre i pacjenci po podjęciu leczenia, szybko wracają do dawnego dobrego samopoczucia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz